στάχτη όχι στα μάτια...ναι στο υπόλοιπο σώμα

 

Θυμάμαι τη γιαγιά που κάθε βράδυ, μόλις ησύχαζε το σπίτι, έπαιρνε το σκαμνάκι της και καθόταν δίπλα στο τζάκι. "Περιμένω τη φωτιά ν' αποκάμει" έλεγε με χαμόγελο πονηρό. Περίμενα κι εγώ μια-μια τις φλογίτσες να τελειώσουν το χορό. Και μόλις σβήναν όλες άρχιζε το μάζωμα της πολύτιμης στάχτης. Την μάζευε απαλά μέσα σε μια σίτα, άπλωνε ένα μεγάλο άσπρο μαντήλι από κάτω και σίτα,στάχτη και ξυλάκια χορεύαν στα χέρια της γιαγιάς. Και από κάτω το σύννεφο έσμιγε με το μαντήλι.

Τη χώριζε τότε η γιαγιά στα μαγικά μπουκαλάκια της.
"Αυτό για το ψωμί και τα γλυκά μας και να ρωτάνε όλοι τα μυστικά μας", έλεγε περήφανη για την κρυφή της συνταγή.
"Με κείνο θα φτιάξουμε σαπούνι"
"Ετούτο για τα ρούχα μας και 'κείνο για τη λάτρα".
"Και τούτα 'δω" μου έλεγε κατάματα, "το ένα για τα δόντια μας για να'ναι σα χιονάκι κι αυτό θα το νιφτούμε για πρόσωπο φεγγάρι".

Όλα τα ήξερε η γιαγιά, όλα. Και ήταν και κοκέτα...

Δεύτερη ώρα...Χημεία
Κάλιο, ένα μέταλλο για μετάλλιο

Η αλισίβα ή σταχτόνερο είναι ένα αλκαλικό διάλυμμα που παρασκευάζεται από βράσιμο νερού με τη στάχτη καμμένων ξύλων. Η αλισίβα έχει άριστες καθαριστικές ιδιότητες χάρη στο ανθρακικό κάλιο {Κ2CO3} που προσλαμβάνει από τη στάχτη. Το κάλιο {Κ} είναι μέταλλο που ανήκει στην κατηγορία των αλκάλιων. Πήραν το όνομά τους από την αραβική λέξη αλ κάιλι που σημαίνει στάχτη. Το κάλιο αντιδρά με νερό και οξυγόνο και σχηματίζει υδροξείδια και έτσι έχουμε το καυστικό κάλιο {ΚΟΗ} ή καυστική ποτάσσα ή υδροξείδιο του καλίου.
Πολλοί σαπωνοποιοί το χρησιμοποιούν αντί του καυστικού νατρίου για την παρασκευή σαμπουάν και αφρόλουτρων καθώς δίνει πιο "μαλακά" αποτελέσματα. Το καυστικό νάτριο και το καυστικό κάλιο ανήκουν στην κατηγορία των βάσεων. Οι βάσεις αντιδρούν με τα οξέα δηλ. τα εξουδετερώνουν. Γι΄αυτό το λόγο λοιπόν ελαφρά αλκαλικά pΗ διαλύουν επιτυχώς και με ασφάλεια τα όξινα κατάλοιπα του σώματος . Αυτά, {ή αλλιώς τοξίνες } ευθύνονται για την οξείδωση {σκούριασμα=γήρας} του σώματος.

Διατροφική αξία μετάλλων

Η ομορφιά μας εξαρτάται και από τη διατροφή μας ,υποστηρίζουν οι διατροφολόγοι γι' αυτό πρέπει να υπάρχει ισορροπία {oξέο-βασική ισορροπία pH }και σωστή αναλογία στο ποσοστό λήψης αλκαλικών και όξινων τροφών{ δεν εννοούμε τροφές με όξινη γεύση π.χ. φρούτα}
Ένα καλό ποσοστό είναι 70% αλκ. προς 30% όξ. ημερησίως.

Ακόμα , το κάλιο αποτελεί και "τροφή"της γης καθώς είναι βιοδιασπώμενο ,ενώ το νάτριο δεν απορροφάται από τη γη και καταλήγει στη θάλασσα. Πρέπει εδω, να επισημάνουμε και τις σημαντικές επουλωτικές ιδιότητες του κάλιου. Γι' αυτό οι αλκαλικές πηγές έχουν θεραπευτικές ικανότητες και ανήκουν στην κατηγορία των ιαματικών πηγών.
Οι γιαγιάδες άλοιφαν τις πληγές με σαπούνι ποτάσσας χωρίς να το ξεπλένουν τελείως.

Ολοι ακούμε τελευταία τις εταιρίες καλλυντικών να τονίζουν την προσθήκη "ιαματικού νερού" στα προιόντα τους. Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο, από την αγνή μας αλισίβα ή έστω να προστίθενται και άλλα μέταλλα δηλ. μεταλλικό νερό.

Προτείνω λοιπόν να την καθιερώσουμε!
Ξηρές και ευαίσθητες επιδερμίδες ας την αποφύγουν.
Προσωπικά εγώ {λιπαρό δέρμα και μαλλιά}, κρατώ λίγη πούδρα στάχτης για μάσκες, πίλιγκ και τρίψιμο δοντιών 1-2 φορές την εβδομάδα με πολύ ικανοποιητικά αποτελέσματα {βαθύς καθαρισμός και λευκανση}

Τονωτικό νερό προσώπου και μαλλιών

~Σε 3 κούπες αποσταγμένο νερό ρίχνουμε 1 κουτ. σούπας καθαρή στάχτη, {κοσκινισμένη, χωρίς ξένα σώματα}
~βράζουμε για 5 λεπτά
~αφήνουμε στην άκρη κάμποσες ώρες ώστε να "κάτσει" η στάχτη
~και παίρνουμε το νερό με κουτάλα προσέχοντας να μην αναταραχτεί το ίζημα{κατακάθι}, αν χρειαστεί σουρώνουμε
~κρατάμε λίγο και προσθέτουμε στη λοσιόν μας
~και με το υπόλοιπο {εγώ προσθέτω και ξύδι} ξεβγάζουμε τα μαλλιά μας.
Αν περισσέψει τη φυλάμε σε κλειστό δοχείο ,στο ψυγείο για 10 μέρες.

καλή επιτυχία!

Via