Η Κίνα εµπνέει τους σχεδιαστές και τους επιχειρηµατίες της µόδας µε τους δράκους της, τα χρώµατα των πολύτιµων λίθων της, την ιδιότυπη αγάπη της για λιτή πολυτέλεια
«Ποιοςνοιάζεται για το made in Italy; Αν πρέπει να αµύνεσαι για τη δουλειά σου, µία µάρκα δεν είναι δυνατή. Εγώ κάνω µία πολιτικήδήλωση η οποία προέρχεται από την προσωπική µου εκτίµηση για οτιδήποτε αυθεντικό. Αν θέλεις να επιβιώσεις, πρέπει να αγκαλιάσεις όλον τον κόσµο». Αυτό λέει η Μιούτσια Πράντα κι εξηγεί την απόφασή της να διερευνήσει τη µόδα πέρα από τα ιταλικά σύνορα, αναζητώντας ταλαντούχους χειροτέχνες που δουλεύουνσε εξειδικευµένα εργαστήρια σε όλον τον κόσµο.
Και φτάνει έως την Κίνα, όπου εκτός από το να επενδύσει 50 εκατοµµύρια ευρώ για να προσθέσει στις ήδη δεκατέσσερις άλλες εννέα νέες µπουτίκ, αποφάσισε να ανοίξει στο Πεκίνο ένα τµήµα σχεδιασµού της Prada. Γιατί όπως δήλωσε την παραµονή του µεγάλου σόουτης στο Πεκίνο, πριν από λίγες ηµέρες,«µέχρι τη δεκαετία του ‘70 η µόδαήταν λευκή, καθολική και δυτική. Σήµερα όµως απευθύνεται σε όλον τον κόσµο αντιµετωπίζοντας διαφορετικές θρησκείες και τρόπους ενδυµασίας. Τώρα πια οι συλλογές µας προσαρµόζονται σε ένα µεγαλύτερο κοινό. Κι αυτό εµπλουτίζει την εµπειρία του ντιζάιν».
Αρχίζει το φλερτ. Με το βαρύ πυροβολικό πολυτέλειας, Dior - Chanel - Louis Vuitton. Κανείς από τους παραπάνω οίκους δεν συνεχίζει την εξάπλωσή του ως εκπρόσωπος του δυτικού πολιτισµικού ιµπεριαλισµού. Ο σχεδιαστής δεν είναιαποικιοκράτης από τη ∆ύση που επιβάλλει το ύφος του. Αντίθετα αναζητούν πολιτιστικές ανταλλαγές. Ψάχνουν την πλούσια παράδοση στις χειροτεχνίες, στην παραγωγή τουµεταξιού, στα κεντήµατα, τις επεξεργασίεςκεραµικών, πορσελάνης, λακαρισµένου ξύλου. Εµπνέονται από τα σχέδια της δυναστείας των Μινγκ, από τα εκτυφλωτικά χρώµατα των µεταξωτών που η ύφανσή τους µετατο πίστηκε στη Νοτιοανατολική Κίνα. Και παντρεύουν την αίσθηση της χλιδής της αυτοκρατορικής Κίνας των Τσινγκ µε τα υλικά της πολυτέλειας,λαµβάνοντας όµως υπόψη ότι η αχανής αυτή χώρα έχει περάσει από τηλιτότητα και την αυστηρή πειθαρχία της µαοϊκής Πολιτιστικής Επανάστασης.
Με άλλα λόγιαοι Κινέζες µαθαίνουν τώρα να ανακαλύπτουν την πλούσια παράδοσή τους µέσα από τις συλλογές ρούχων των δυτικών σχεδιαστών.
Αυτό κάνει ο Μαρκ Τζέικοµπς µε την ανοιξιάτικη συλλογή του Louis Vuitton, µεταφέροντας τον χρόνο πίσω στη µεσοπολεµική Σανγκάη αλλά µε πρόσθετες εκτυφλωτικές λάµψεις χρωµάτων από τηδεκαετία του Yves Saint Laurent της δεκαετίας του ‘70. Και µε κεντρική ιδέατο παραδοσιακό κινεζικό φόρεµα τσιπάοπου φορούσαν τη δεκαετία του ‘20 οι ευκατάστατες γυναίκες στη Σανγκάη προσθέτει στοιχεία αισθησιασµού µε µεγάλα σκισίµατα, πολύχρωµες δερµάτινες ζώνες όµπι, πέδιλα µε λεπτό λουράκι και ψηλό τακούνι σε σχήµα ποδιού καµηλοπάρδαλης.
Η Ιταλίδα ΑλµπέρταΦερέτι διάβασε µυθιστορήµατα που περιέγραφαν τον εξωτισµότης Κίνας, όπως το «Nouvelles Orientales» της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ και τα αποτύπωσε µε χρώµατα και ποπ σχέδια στη νεανική της σειρά Philosophy. Οι αµερικανές αδελφές Μαλίβι εµπλούτισαν τη συλλογή Rodarte µε βραδινές εξώπλατες τουαλέτες, ερµηνεύοντας µε τον δικό τους µοντέρνο και αποδοµηµένο τρόπο την µπλε λευκή πορσελάνη που χαρακτηρίζει τα µεγάλα βάζα της δυναστείας των Μινγκ. Οµως αυτό το ίδιο σχέδιο χρησιµοποίησε και η κινέζα δηµιουργόςυψηλής ραπτικής Τσο Πέι στη συλλογή της Rose Studio µε θέµα «Χίλιες και µία νύχτες». Η Τσο Πέι µε την εκπληκτική δουλειάστο χέρι που εκτελούν οι κεντήστρες και οι υφάντρες του ατελιέ της, είναι η απάντηση της Κίνας στους καταξιωµένους δηµιουργούς της ∆ύσης.
«Ποιοςνοιάζεται για το made in Italy; Αν πρέπει να αµύνεσαι για τη δουλειά σου, µία µάρκα δεν είναι δυνατή. Εγώ κάνω µία πολιτικήδήλωση η οποία προέρχεται από την προσωπική µου εκτίµηση για οτιδήποτε αυθεντικό. Αν θέλεις να επιβιώσεις, πρέπει να αγκαλιάσεις όλον τον κόσµο». Αυτό λέει η Μιούτσια Πράντα κι εξηγεί την απόφασή της να διερευνήσει τη µόδα πέρα από τα ιταλικά σύνορα, αναζητώντας ταλαντούχους χειροτέχνες που δουλεύουνσε εξειδικευµένα εργαστήρια σε όλον τον κόσµο.
Και φτάνει έως την Κίνα, όπου εκτός από το να επενδύσει 50 εκατοµµύρια ευρώ για να προσθέσει στις ήδη δεκατέσσερις άλλες εννέα νέες µπουτίκ, αποφάσισε να ανοίξει στο Πεκίνο ένα τµήµα σχεδιασµού της Prada. Γιατί όπως δήλωσε την παραµονή του µεγάλου σόουτης στο Πεκίνο, πριν από λίγες ηµέρες,«µέχρι τη δεκαετία του ‘70 η µόδαήταν λευκή, καθολική και δυτική. Σήµερα όµως απευθύνεται σε όλον τον κόσµο αντιµετωπίζοντας διαφορετικές θρησκείες και τρόπους ενδυµασίας. Τώρα πια οι συλλογές µας προσαρµόζονται σε ένα µεγαλύτερο κοινό. Κι αυτό εµπλουτίζει την εµπειρία του ντιζάιν».
Αρχίζει το φλερτ. Με το βαρύ πυροβολικό πολυτέλειας, Dior - Chanel - Louis Vuitton. Κανείς από τους παραπάνω οίκους δεν συνεχίζει την εξάπλωσή του ως εκπρόσωπος του δυτικού πολιτισµικού ιµπεριαλισµού. Ο σχεδιαστής δεν είναιαποικιοκράτης από τη ∆ύση που επιβάλλει το ύφος του. Αντίθετα αναζητούν πολιτιστικές ανταλλαγές. Ψάχνουν την πλούσια παράδοση στις χειροτεχνίες, στην παραγωγή τουµεταξιού, στα κεντήµατα, τις επεξεργασίεςκεραµικών, πορσελάνης, λακαρισµένου ξύλου. Εµπνέονται από τα σχέδια της δυναστείας των Μινγκ, από τα εκτυφλωτικά χρώµατα των µεταξωτών που η ύφανσή τους µετατο πίστηκε στη Νοτιοανατολική Κίνα. Και παντρεύουν την αίσθηση της χλιδής της αυτοκρατορικής Κίνας των Τσινγκ µε τα υλικά της πολυτέλειας,λαµβάνοντας όµως υπόψη ότι η αχανής αυτή χώρα έχει περάσει από τηλιτότητα και την αυστηρή πειθαρχία της µαοϊκής Πολιτιστικής Επανάστασης.
Με άλλα λόγιαοι Κινέζες µαθαίνουν τώρα να ανακαλύπτουν την πλούσια παράδοσή τους µέσα από τις συλλογές ρούχων των δυτικών σχεδιαστών.
Αυτό κάνει ο Μαρκ Τζέικοµπς µε την ανοιξιάτικη συλλογή του Louis Vuitton, µεταφέροντας τον χρόνο πίσω στη µεσοπολεµική Σανγκάη αλλά µε πρόσθετες εκτυφλωτικές λάµψεις χρωµάτων από τηδεκαετία του Yves Saint Laurent της δεκαετίας του ‘70. Και µε κεντρική ιδέατο παραδοσιακό κινεζικό φόρεµα τσιπάοπου φορούσαν τη δεκαετία του ‘20 οι ευκατάστατες γυναίκες στη Σανγκάη προσθέτει στοιχεία αισθησιασµού µε µεγάλα σκισίµατα, πολύχρωµες δερµάτινες ζώνες όµπι, πέδιλα µε λεπτό λουράκι και ψηλό τακούνι σε σχήµα ποδιού καµηλοπάρδαλης.
Η Ιταλίδα ΑλµπέρταΦερέτι διάβασε µυθιστορήµατα που περιέγραφαν τον εξωτισµότης Κίνας, όπως το «Nouvelles Orientales» της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ και τα αποτύπωσε µε χρώµατα και ποπ σχέδια στη νεανική της σειρά Philosophy. Οι αµερικανές αδελφές Μαλίβι εµπλούτισαν τη συλλογή Rodarte µε βραδινές εξώπλατες τουαλέτες, ερµηνεύοντας µε τον δικό τους µοντέρνο και αποδοµηµένο τρόπο την µπλε λευκή πορσελάνη που χαρακτηρίζει τα µεγάλα βάζα της δυναστείας των Μινγκ. Οµως αυτό το ίδιο σχέδιο χρησιµοποίησε και η κινέζα δηµιουργόςυψηλής ραπτικής Τσο Πέι στη συλλογή της Rose Studio µε θέµα «Χίλιες και µία νύχτες». Η Τσο Πέι µε την εκπληκτική δουλειάστο χέρι που εκτελούν οι κεντήστρες και οι υφάντρες του ατελιέ της, είναι η απάντηση της Κίνας στους καταξιωµένους δηµιουργούς της ∆ύσης.
Σωστοιοιοί!!!Ανυπομονώ να δω τις συγκεκριμένες τους collection να δω κατά πόσο επηρεάστηκαν!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή